‘GELUKKIG HEERST ER RUST IN HET BEDRIJF’

Na zestien jaar in de ondernemingsraad van VolkerRail te hebben gezeten, vond Marcel Peters het wel genoeg. Daarop vroeg zijn FNV-bestuurder Veronika Teunissen hem of Consulent Spoor niets voor hem was. ‘Ik wist even niet zo snel wat dat werk precies inhield, maar uiteindelijk ben ik er wel ingestapt’, zegt hij. Bevalt deze vakbondsfunctie hem?

‘Het is rustig wat betreft het consulentenwerk’, zegt hoofduitvoerder bovenleidingen Marcel Peters. Ik heb in de vier, vijf jaar dat ik dit nu doe nog nooit ontslagzaken gehad. Ook geen ruzies tussen medewerkers en leidinggevenden. Geen grote problemen dus. Dat is goed, vind ik. Er heerst rust in het bedrijf. Kennelijk is VolkerRail gewoon een fijne werkgever. Natuurlijk weet ik ook wel dat er in de sector grote personeelsproblemen zijn. Dus alles wat je als werkgever binnen hebt, daar ben je zuinig op.’

Vooral cao-kwesties

Die rust is overigens geen gevolg van het feit dat zijn collega’s niet van het bestaan van de Consulent Spoor af zouden weten. ‘Er kloppen genoeg mensen bij me aan met vragen’, vertelt hij. ‘Ze weten me goed te vinden, temeer omdat ik hiervoor zestien jaar in de OR heb gezeten. Maar hun vragen behelzen vooral cao-kwesties, met name de secundaire arbeidsvoorwaarden. Laatst vielen bijvoorbeeld als gevolg van het slechte weer diensten uit. Dat leidde tot vragen wat dit voor de medewerkers betekende. De cao is daar duidelijk over: deze diensten worden gewoon vergoed.’

Wat hem helpt bij het beantwoorden van dit soort vragen, is dat hij als FNV-kaderlid zelf bij het cao-overleg aan tafel zit. Een betere manier om de cao-teksten en daarmee de inhoud van de afspraken te leren kennen is er volgens hem niet.

Gepeste collega

De betrekkelijke rust op de werkvloer bij VolkerRail die hij beschrijft, betekent overigens niet dat er binnen het bedrijf helemaal niets speelt. ‘Laatst heb ik nog een kwestie van een collega bij de directie aangekaart. Met de betrokkene zelf heb ik diverse gesprekken gevoerd. Ik fungeerde als klankbord voor hem. De kwestie is overigens niet opgelost, omdat deze persoon er zelf voor heeft gekozen om te vertrekken. Hij heeft elders een baan gevonden.’

Mocht hij er in bepaalde gevallen zelf niet uitkomen, dan kan hij voor ruggensteun aankloppen bij diverse partijen. Allereerst bij zijn vakbondsbestuurder en de juridische afdeling van de FNV. ‘Binnen de Bedrijfsgroepadeling Railinfra, waar ik als kaderlid eveneens in zit, kan ik sparren mij mijn collega-consulenten bij andere railinfrabedrijven. En ik kan altijd aankloppen bij het hoofd HR bij VolkerRail en desnoods zelfs bij de directie. Zij zijn altijd bereid positief kritisch mee te denken. En ze weten: ik sta als consulent altijd in de eerste plaats aan de kant van de medewerker. Tenminste, áls die zich meldt. Want zoals gezegd: het is rustig. Gelukkig maar.’